Mijn weg naar het moederschap

5 Februari 2020 De weg naar het moeder- en vaderschap gaat in babystapjes verder. Het lijkt een beetje op een bucketlist eigenlijk, een babybucketlist. We zijn bewust en onbewust acties aan het afstrepen op ons 'to do lijstje'. Wat moet er nog gebeuren voor we met potjes, puitjes en andere attributen aan de slag gaan? Onder andere het ontmoeten van elkaars familie staat er op die babybucketlist (leuk woordje voor scrabble!) 4 Februari was het zo ver dat de mannen bij mijn moeder thuis kwamen eten, waar mijn lieve oma ook bij aanwezig was. Toch wel lichtelijk nerveus was ik, en ik geef mijn moeder daar 100% de schuld van. Die zat mij weken van te voren al te stangen, met dat ze de mannen aan een vragenvuur ging onderwerpen. Bovendien was dit de eerste keer dat ik een mannelijk persoon ging voorstellen aan mijn familie, en dan zelfs 2! Als je het dan doet, doe het dan goed zullen we maar zeggen. Mijn moeder heeft zich gelukkig goed gedragen, en het was uiteindelijk een o

Wij zijn Niels (40 jaar) en Patrick (29 jaar).  Wij zijn in 2016 getrouwd en inmiddels 6 jaar samen. Onze kinderwens uitte zich al vanaf onze eerste ontmoeting door eenvoudig weg aan elkaar te delen dat kinderen toch wel een toekomstperspectief zouden gaan zijn. Maar hoe? Adoptie daar zijn we niet rijk genoeg voor. Een draagmoeder? Co-ouderschap? Pleegkinderen?  Het mooie van co-ouderschap is dat we op deze manier het kind zowel een vader als een moeder kunnen geven. Beide onmisbaar voor een solide basis.  Wij hebben Esmee leren kennen door een app-je van een vriendin van de zus van Patrick, dus indirect via social media.  Ik (Niels) ervaar dit avontuur , als spannend, intens en hoopvol. Zeker nu we elkaar al beter hebben leren kennen. Ons toekomstbeeld is om samen met Esmee, Patrick en mij (Niels) & samen met onze toekomstige kind(eren) in een 60/60 verhouding een goede, warme en hechte basis te vormen voor onze kinderen. Het is heel raar om nu samen met een vrouw te daten. We zij