Hallo allemaal,
De eerste blog is een feit.
Veel mensen zijn al op de hoogte van mijn ideeën en plannen, en het leek mij dan ook handig om een blog te starten zodat mijn verhaal gewoon op 1 pagina te volgen is.
Wie mij goed kent weet dat ik nooit echt geluk heb gehad in de liefde. In mijn tienerjaren twijfelde ik of ik op vrouwen viel. Ik was immers nog nooit verliefd geweest op een man en kon vriendinnen nooit echt volgen als zij het weer eens over een knappe jongen hadden.
Ik besloot het los te laten en eerst te gaan werken aan mijzelf.
Ik was vroeger altijd een heel onzeker meisje, werd veel gepest en had geen zelfvertrouwen.
Langzaam maar zeker groeide ik uit tot wie ik nu ben, een jonge vrouw vol met ambities en plannen voor de toekomst.
In die toekomst hoop ik ooit mama te mogen worden, ik ben van jongs af aan al gek op kinderen. Van tientallen oppasgezinnen tot een jaar bij 2 families gewoond te hebben in Australie. Mijn hart ligt bij het werken met kinderen. Op dit moment heb ik het dan ook enorm naar mijn zin bij mijn huidige werk. Ik werk met ernstig meervoudige beperkte kinderen en jong volwassenen, een doelgroep die goed bij mij past.
Ik heb mij de laatste maanden georiënteerd op welke opties er zijn om als alleenstaande vrouw kinderen te krijgen. De optie om co-ouderschap aan te gaan met een alleenstaande homo man of homostel heeft op dit moment mijn voorkeur. Het lijkt mij een prachtig idee om het geluk van een kindje te kunnen delen met 1 of 2 liefhebbende vaders.
Mijn blog zal dus gaan over de weg die ik afleg om mama te worden.
Een weg vol met gaten en hobbels, maar hopelijk ook een weg dat leidt naar een kindje.
Welkom op mijn blog.
De eerste blog is een feit.
Veel mensen zijn al op de hoogte van mijn ideeën en plannen, en het leek mij dan ook handig om een blog te starten zodat mijn verhaal gewoon op 1 pagina te volgen is.
Wie mij goed kent weet dat ik nooit echt geluk heb gehad in de liefde. In mijn tienerjaren twijfelde ik of ik op vrouwen viel. Ik was immers nog nooit verliefd geweest op een man en kon vriendinnen nooit echt volgen als zij het weer eens over een knappe jongen hadden.
Ik besloot het los te laten en eerst te gaan werken aan mijzelf.
Ik was vroeger altijd een heel onzeker meisje, werd veel gepest en had geen zelfvertrouwen.
Langzaam maar zeker groeide ik uit tot wie ik nu ben, een jonge vrouw vol met ambities en plannen voor de toekomst.
In die toekomst hoop ik ooit mama te mogen worden, ik ben van jongs af aan al gek op kinderen. Van tientallen oppasgezinnen tot een jaar bij 2 families gewoond te hebben in Australie. Mijn hart ligt bij het werken met kinderen. Op dit moment heb ik het dan ook enorm naar mijn zin bij mijn huidige werk. Ik werk met ernstig meervoudige beperkte kinderen en jong volwassenen, een doelgroep die goed bij mij past.
Ik heb mij de laatste maanden georiënteerd op welke opties er zijn om als alleenstaande vrouw kinderen te krijgen. De optie om co-ouderschap aan te gaan met een alleenstaande homo man of homostel heeft op dit moment mijn voorkeur. Het lijkt mij een prachtig idee om het geluk van een kindje te kunnen delen met 1 of 2 liefhebbende vaders.
Mijn blog zal dus gaan over de weg die ik afleg om mama te worden.
Een weg vol met gaten en hobbels, maar hopelijk ook een weg dat leidt naar een kindje.
Welkom op mijn blog.
Reacties
Een reactie posten