Doorgaan naar hoofdcontent

Speeddaten

19 Oktober 2019 was het dan zo ver.
Ik zou via de stichting 'Meer Dan Gewenst' gaan speeddaten met single homo mannnen en homostellen die ook graag een kindje zouden willen krijgen.
Er waren een record aantal mensen aanwezig die middag, zo'n 150 wensouders die allemaal hetzelfde doel voor ogen hadden.

Ik stond officieel op de wachtlijst voor deze speeddate en ging er eigenlijk niet vanuit dat ik nog een kaartje kon bemachtigen.
Ik had immers ook nog geen officiele informatiebijeenkomst gehad (die komt 10 November).
Ik schrok dan ook wel even toen ik een mailtje ontving dat er tickets vrij waren gekomen.
Ik had een paar uur de tijd om te beslissen, en besloot de gok te wagen.
Mocht het niks zijn dan was ik in ieder geval een ervaring rijker.

Ik was uiteraard te vroeg aanwezig en in die tijd heb ik geprobeerd mijn zenuwen onder bedwang te krijgen.
Gelukkig viel het mij al meteen op hoe open en vriendelijk iedereen was en al gauw ontstonden er gesprekken.

Na de uitleg was het tijd om je tafeltje op te zoeken, deze waren opgedeeld in de regio's Zuid-Holland, Noord-Holland en Utrecht. Er waren 3 rondes waarbij je telkens 3 stellen/mannen sprak.
In totaal dus 9 gesprekken.

Intensief is denk het juiste woord om deze middag te omschrijven. Je spreekt zoveel verschillende mensen, en je moet na die 9 minuten praten weer zo erg schakelen naar een volgend gesprek.
Je hoofd loopt over van de indrukken en informatie. Het was dan ook niet gek dat ik met hoofdpijn naar huis ging.

Ik heb die middag leuke gesprekken gevoerd, met veel verschillende mannen. Het was al gauw duidelijk dat de meeste mannen een stuk ouder waren dan ik, en zij zagen mijn leeftijd helaas als een nadeel.
Gelukkig sprak ik in de pauze met een leuke man die dit juist als voordeel zag.
En zo geschiedde dat we mailadressen uitwisselde.

Na deze middag reed ik met gemengde gevoelens naar huis. Ik had gehoopt meer matches te hebben, maar aan de andere kant heb ik leuke gesprekken gehad en 1x gegevens uitgewisseld. Dit was een begin.
Thuis gekomen kreeg ik steeds meer het idee dat die leuke man mij toch niet meer ging mailen.
Onzekerheid sloeg toe, ik had hem uiteraard een beetje geobserveerd die middag en hij leek meerdere leuke gesprekken te hebben.
Welke kans maakte ik nou?

De verrassing was dan ook groot toen ik nog geen 24 uur later een mailtje van hem ontving..

Reacties

Populaire posts van deze blog

De tijd vooruit.

Tja, hoe begin je een blog die je zo ontzettend verwaarloosd hebt het afgelopen jaar. En dan ook ook écht verwaarloosd, want het is inmiddels al ruim een jaar geleden dat ik voor het laatst iets geschreven heb. Met schaamrood op mijn kaken uiteraard. 23 weken zwanger was ik toen de papa’s de laatste blog schreven. En 15 weken later, met exact 38 weken braken mijn vliezen spontaan ‘s avonds rond 21:30.  Waarbij ik de mannen nog aan het werk heb gezet met een dweil  🙃 Mijn bevalling heb ik als pittig ervaren, de eerste 6 centimeter heb ik prima op kunnen vangen in het bad in het ziekenhuis, ik zat in mijn eigen bubbel en kon mijn lichaam prima aanvoelen. Maar nadat ik besloot pijnstilling te willen en ik 45 min hier op heb moeten wachten ging er een soort knopje om en was ik uit mijn ‘bubbel’, waardoor ik de weeen niet meer goed kon opvangen en eigenlijk een beetje de weg kwijt was.  De pijnstilling hielp overigens maar even, want de persweëen waren zo heftig dat ze er gewoon dwars door

Met vertrouwen groeien.

  De dagen na de test zat ik nog steeds vol ongeloof. Ik kon niet bevatten dat ik nu echt zwanger was, en dat wij toch echt mama en papa’s gingen worden. Ik heb geloof ik in de 2 weken daarop nog wel 10 testen gedaan, omdat ik bang was dat het alsnog mis zou zijn.   En dan was er ook nog gedoe met de verloskundige en mijn huisarts. Mijn huisarts vond namelijk dat ik door mijn maagverkleining bij het ziekenhuis onder behandeling moest zijn, en dat betekende dat de mannen niet bij de eerste echo mochten zijn. Ik was het daar absoluut niet mee eens, heb immers in die 4 jaar dat ik nu een maagverkleining heb nog nooit problemen of vitamine tekorten gehad. Dus na goed contact met de verloskundige en de huisarts mocht ik alsnog bij de verloskundige langs komen en konden de mannen gewoon mee.  De eerste echo stond gepland met 8+2 dagen. Wat ik uiteraard veel te lang vond duren.  Dus daar zaten we dan, met 7 weken in de wachtkamer van een andere praktijk voor een vroege echo. Super zenuwachtig

Dromen worden werkelijkheid.

9 April 2020 Vanavond is het dan zo ver, het Zoom gesprek met de gespecialiseerde familierecht advocate. Voorafgaand aan het gesprek eet ik eerst nog bij de mannen, iets wat de afgelopen maanden standaard is geworden. 1x per week eten we afwisselend bij elkaar, en dit zal in de toekomst, als wij een kindje mogen verwelkomen, ook zo blijven.  De zus en het nichtje van Niels zijn er ook.  Om 20.30 schuiven wij met zijn 3en achter de telefoon, en kan het gesprek beginnen. 2 uur lang praten we over onze keuzes, onszelf en de beslissingen die wij al zelf op papier gezet hebben. De advocate geeft ons nog wat tips en onderwerpen waar we nog even over na moeten denken. Maar over het algemeen vindt ze dat wij op de goede weg zijn, en kan ze geen grote verschillen ontdekken tussen ons. Een enorm compliment dus! En dan ronden we het lange gesprek af. Ik kan denk wel voor ons drieën spreken als ik zeg dat het een vermoeiend gesprek was!  De volgende dag mailt zij ons een concept