Doorgaan naar hoofdcontent

Contracten en Corona.

De afgelopen weken lijkt het wel alsof de wereld heeft stil gestaan. Iedereen in de greep van het Corona virus. Je ontkomt er niet aan, en de gevolgen zijn voor iedereen merkbaar.
Nu ik werkzaam ben in de kinderopvang zat ik na 2 weken bij mijn nieuwe werkgever gewerkt te hebben ineens thuis. Dit gaf mij wel de kans om het 1 en ander uit te zoeken voor ons traject.
Onze wekelijkse dates stonden op een laag pitje, maar dit betekent gelukkig niet dat het hele traject ineens stil ligt.
Er moest namelijk uitgezocht worden hoe wij ons meerouderschaps contract vast konden leggen.

De eerste notaris die wij benaderde was gekoppeld aan het COC Leiden, deze notaris hadden wij gesproken tijdens een informatie avond en zij zou ons een prijsopgave sturen. Nou, die prijsopgave was wel even slikken. Het zou ons inclusief alle bijkomende kosten zo'n €1500 gaan kosten.

Ik ben toen verschillende advocaten en notarissen gaan mailen en tot mijn verbazing rekende zij allemaal een heel ander (lager) tarief. Uiteindelijk hebben wij gekozen om met een advocate in zee te gaan die gekoppeld is aan de stichting Meer dan Gewenst. Zij heeft een speciaal meerouderschapstraject opgezet die ons erg aansprak. Zij heeft veel ervaring in deze constructies dus dat stelde ons ook wel gerust.
Er werd een video/bel afspraak gemaakt voor 9 April, omdat uiteraard haar kantoor gesloten was.

Maar eerst werd ons gevraagd om een opdracht te maken voorafgaand aan deze afspraak. De opdracht luidde als volgt: "Schrijf een brief aan je toekomstige kind, met daarin wat je hem gunt, wat je de ander gunt en wat je jezelf gunt"
Een mooie maar uitdagende opdracht, vooral het puntje 'wat gun je jezelf' was een hersenkraker.
Ja, ik gun mijzelf uiteraard het winnen van de loterij, of alles kunnen eten zonder aan te komen. Maar ik denk niet dat dat de bedoeling was.
Uiteindelijk is het gelukt, en heb ik een mooi A4tje vol getypt.

Gisteren zijn de mannen nog bij mij langs geweest, uiteraard op gepaste afstand, en hebben we de pre-mediation overeenkomst getekent. Aan het einde van de week zullen we alles opsturen naar de advocate en kunnen we ons voor gaan bereiden op de video afspraak van 9 April!

Ondertussen hoop ik dat iedereen gezond blijft in deze tijd, en dat we hier met zijn alle goed doorheen komen!

Liefs,



Reacties

Populaire posts van deze blog

De tijd vooruit.

Tja, hoe begin je een blog die je zo ontzettend verwaarloosd hebt het afgelopen jaar. En dan ook ook écht verwaarloosd, want het is inmiddels al ruim een jaar geleden dat ik voor het laatst iets geschreven heb. Met schaamrood op mijn kaken uiteraard. 23 weken zwanger was ik toen de papa’s de laatste blog schreven. En 15 weken later, met exact 38 weken braken mijn vliezen spontaan ‘s avonds rond 21:30.  Waarbij ik de mannen nog aan het werk heb gezet met een dweil  🙃 Mijn bevalling heb ik als pittig ervaren, de eerste 6 centimeter heb ik prima op kunnen vangen in het bad in het ziekenhuis, ik zat in mijn eigen bubbel en kon mijn lichaam prima aanvoelen. Maar nadat ik besloot pijnstilling te willen en ik 45 min hier op heb moeten wachten ging er een soort knopje om en was ik uit mijn ‘bubbel’, waardoor ik de weeen niet meer goed kon opvangen en eigenlijk een beetje de weg kwijt was.  De pijnstilling hielp overigens maar even, want de persweëen waren zo heftig dat ze er gewoon dwars door

Met vertrouwen groeien.

  De dagen na de test zat ik nog steeds vol ongeloof. Ik kon niet bevatten dat ik nu echt zwanger was, en dat wij toch echt mama en papa’s gingen worden. Ik heb geloof ik in de 2 weken daarop nog wel 10 testen gedaan, omdat ik bang was dat het alsnog mis zou zijn.   En dan was er ook nog gedoe met de verloskundige en mijn huisarts. Mijn huisarts vond namelijk dat ik door mijn maagverkleining bij het ziekenhuis onder behandeling moest zijn, en dat betekende dat de mannen niet bij de eerste echo mochten zijn. Ik was het daar absoluut niet mee eens, heb immers in die 4 jaar dat ik nu een maagverkleining heb nog nooit problemen of vitamine tekorten gehad. Dus na goed contact met de verloskundige en de huisarts mocht ik alsnog bij de verloskundige langs komen en konden de mannen gewoon mee.  De eerste echo stond gepland met 8+2 dagen. Wat ik uiteraard veel te lang vond duren.  Dus daar zaten we dan, met 7 weken in de wachtkamer van een andere praktijk voor een vroege echo. Super zenuwachtig

Dromen worden werkelijkheid.

9 April 2020 Vanavond is het dan zo ver, het Zoom gesprek met de gespecialiseerde familierecht advocate. Voorafgaand aan het gesprek eet ik eerst nog bij de mannen, iets wat de afgelopen maanden standaard is geworden. 1x per week eten we afwisselend bij elkaar, en dit zal in de toekomst, als wij een kindje mogen verwelkomen, ook zo blijven.  De zus en het nichtje van Niels zijn er ook.  Om 20.30 schuiven wij met zijn 3en achter de telefoon, en kan het gesprek beginnen. 2 uur lang praten we over onze keuzes, onszelf en de beslissingen die wij al zelf op papier gezet hebben. De advocate geeft ons nog wat tips en onderwerpen waar we nog even over na moeten denken. Maar over het algemeen vindt ze dat wij op de goede weg zijn, en kan ze geen grote verschillen ontdekken tussen ons. Een enorm compliment dus! En dan ronden we het lange gesprek af. Ik kan denk wel voor ons drieën spreken als ik zeg dat het een vermoeiend gesprek was!  De volgende dag mailt zij ons een concept