Doorgaan naar hoofdcontent

Ontmoetingen

De laatste blog is inmiddels alweer een maand geleden.
En we hebben uiteraard niet stil gezeten de afgelopen weken.
We hebben de officiële stap gezet om het contract op te stellen. 2 avonden hebben we gezeten om zoveel mogelijk op papier te zetten.
Het is nu dus duidelijk hoe we de dagen verdelen, hoe we de verjaardagen en feestdagen vieren, maar ook de minder leuke scenario's staan nu officieel op papier.
Te denken valt aan eventuele scheidingen en nieuwe liefdes, maar ook als het kindje tijdens de zwangerschap niet helemaal gezond blijkt te zijn. En dat is uiteraard nog maar een klein percentage van de 5 pagina's die we getypt hebben. Dit document zal naar de familierecht notaris gestuurd worden zodat zij kan kijken hoe ver wij in dit proces zitten, en niet geheel onbelangrijk: Het kostenplaatje.

23 Februari zijn we gaan bowlen met goede vrienden van Patrick en Niels. Het was een gezellige avond die zeker voor herhaling vatbaar was! 

26 Februari zijn Patrick, Niels en ik naar de 9 maanden beurs geweest. Hier hebben zij ook mijn beste vriendin en haar verloofde ontmoet. 4 uur lang hebben we met zijn alle tussen de kinderwagens en allerlei leuke hebbedingetjes gesnuffeld. Ik vond het een erg geslaagde dag, waar we veel inspiratie hebben opgedaan. Als je dan op zo'n beurs loopt is het vreemd om te bedenken dat je misschien over een aantal maanden wel zwanger bent en dat je dan écht al die dingen mag gaan kopen.
Een paar dagen later ontving Patrick bericht dat hij een draagdoek heeft gewonnen, hoe leuk!



Op 8 Maart ben ik met de mannen naar Roermond gegaan om de familie van Niels te ontmoeten. Bij aankomst was ik wel lichtelijk zenuwachtig, maar dit trok gelukkig al snel weg. Ik heb eerst de moeder, stiefvader en zus van Niels ontmoet. Daarna zijn we door gereden naar de vader en stiefmoeder van Niels.
Het was een intensieve dag, met veel gespreksstof en vragen, die overigens geheel terecht gesteld werden.
Ik was aan het einde van de dag dan ook wel echt op.
Maar het was zeker fijn om nu gezichten te kunnen plaatsen bij namen en verhalen. En ik hoop dat zij dat net zo ervaren hebben.

Het is nu dus afwachten wanneer wij terecht kunnen bij de notaris om het contract officieel te maken. En ondertussen gaan wij gewoon lekker verder met daten en ontmoet ik binnenkort ook de familie van Patrick.



Reacties

Populaire posts van deze blog

De tijd vooruit.

Tja, hoe begin je een blog die je zo ontzettend verwaarloosd hebt het afgelopen jaar. En dan ook ook écht verwaarloosd, want het is inmiddels al ruim een jaar geleden dat ik voor het laatst iets geschreven heb. Met schaamrood op mijn kaken uiteraard. 23 weken zwanger was ik toen de papa’s de laatste blog schreven. En 15 weken later, met exact 38 weken braken mijn vliezen spontaan ‘s avonds rond 21:30.  Waarbij ik de mannen nog aan het werk heb gezet met een dweil  🙃 Mijn bevalling heb ik als pittig ervaren, de eerste 6 centimeter heb ik prima op kunnen vangen in het bad in het ziekenhuis, ik zat in mijn eigen bubbel en kon mijn lichaam prima aanvoelen. Maar nadat ik besloot pijnstilling te willen en ik 45 min hier op heb moeten wachten ging er een soort knopje om en was ik uit mijn ‘bubbel’, waardoor ik de weeen niet meer goed kon opvangen en eigenlijk een beetje de weg kwijt was.  De pijnstilling hielp overigens maar even, want de persweëen waren zo heftig dat ze er gewoon dwars door

Met vertrouwen groeien.

  De dagen na de test zat ik nog steeds vol ongeloof. Ik kon niet bevatten dat ik nu echt zwanger was, en dat wij toch echt mama en papa’s gingen worden. Ik heb geloof ik in de 2 weken daarop nog wel 10 testen gedaan, omdat ik bang was dat het alsnog mis zou zijn.   En dan was er ook nog gedoe met de verloskundige en mijn huisarts. Mijn huisarts vond namelijk dat ik door mijn maagverkleining bij het ziekenhuis onder behandeling moest zijn, en dat betekende dat de mannen niet bij de eerste echo mochten zijn. Ik was het daar absoluut niet mee eens, heb immers in die 4 jaar dat ik nu een maagverkleining heb nog nooit problemen of vitamine tekorten gehad. Dus na goed contact met de verloskundige en de huisarts mocht ik alsnog bij de verloskundige langs komen en konden de mannen gewoon mee.  De eerste echo stond gepland met 8+2 dagen. Wat ik uiteraard veel te lang vond duren.  Dus daar zaten we dan, met 7 weken in de wachtkamer van een andere praktijk voor een vroege echo. Super zenuwachtig

Dromen worden werkelijkheid.

9 April 2020 Vanavond is het dan zo ver, het Zoom gesprek met de gespecialiseerde familierecht advocate. Voorafgaand aan het gesprek eet ik eerst nog bij de mannen, iets wat de afgelopen maanden standaard is geworden. 1x per week eten we afwisselend bij elkaar, en dit zal in de toekomst, als wij een kindje mogen verwelkomen, ook zo blijven.  De zus en het nichtje van Niels zijn er ook.  Om 20.30 schuiven wij met zijn 3en achter de telefoon, en kan het gesprek beginnen. 2 uur lang praten we over onze keuzes, onszelf en de beslissingen die wij al zelf op papier gezet hebben. De advocate geeft ons nog wat tips en onderwerpen waar we nog even over na moeten denken. Maar over het algemeen vindt ze dat wij op de goede weg zijn, en kan ze geen grote verschillen ontdekken tussen ons. Een enorm compliment dus! En dan ronden we het lange gesprek af. Ik kan denk wel voor ons drieën spreken als ik zeg dat het een vermoeiend gesprek was!  De volgende dag mailt zij ons een concept