Doorgaan naar hoofdcontent

Brief aan ons kind.

Zoals ik in mijn vorige blog schreef kregen wij individueel de opdracht om een brief aan ons toekomstige kind te schrijven. Ik wil deze graag met jullie delen.

Aan ons toekomstige kind.
Jouw papa’s en ik staan aan het begin van een mooi en spannend avontuur. Je zal opgroeien in een modern gezin met 1 mama en 2 papa's.
Aan liefde zal jou niets ontbreken en dat is ook wat ik jou het meeste gun. Een liefdevolle grote familie. Een liefdevolle opvoeding met genoeg aandacht waarin jij je eigen talenten mag ontdekken, en waarin jij je op je eigen tempo mag ontwikkelen tot een mooi mens. Jij zal altijd het stralende middelpunt zijn van ons gezin. Ik gun jou een stabiele basis met regelmaat en rust en genoeg uitdaging. Jouw papa’s en ik zullen ontzettend hard ons best doen om bovenstaande waar te maken, ook al zal dit niet altijd even makkelijk zijn. 

Patrick en Niels, naast liefde voor elkaar gun ik jullie ook de liefde en het geluk van een kindje. Een kindje wat ons drieën voor de rest van ons leven met elkaar zal verbinden. Ik gun jullie warmte en vertrouwen binnen ons toekomstige gezin. Een liefdevolle vriendschappelijke relatie waarop wij met zijn drieën kunnen bouwen, en waar wij altijd eerlijk naar elkaar kunnen zijn. Ik weet zeker dat jullie fantastische papa’s zullen worden.

ik gun mijzelf vertrouwen in mijzelf, het is belangrijk om te beseffen dat ook ik fouten mag maken, zolang ik er maar vertrouwen in heb dat het goed komt. Ik gun dit mijzelf ook omdat ik dit een belangrijke levensles vind om door te geven aan mijn toekomstige kindje.  Ook gun ik mijzelf genoeg tijd om deze constructie tot een succes te maken. En het belangrijkste, ik gun het mijzelf om een kindje op deze wereld te zetten waar ik alle liefde aan kan geven.

Ik heb vertrouwen in deze constructie met Patrick en Niels omdat ik bewust hiervoor gekozen heb. Ik zie mijzelf niet zo snel in een liefdesrelatie, maar ik heb wel een enorm grote kinderwens. Ik gun een kindje 1 of 2 papa’s in zijn/haar leven omdat een vader altijd andere kwaliteiten heeft dan een moeder. Ik ben een familie mens en daarom zou het opvoeden van een kindje in mijn eentje niet mijn eerste keuze zijn. Ik wil graag overleggen en mijn gedachten met iemand delen in een opvoeding.
Patrick, Niels en ik lijken qua karakters erg op elkaar. We zijn alle 3 kalm en beheersd en we hebben alle 3 een soortgelijke opvoeding/geloofsovertuiging mee gekregen, hierdoor denken we veel hetzelfde over bepaalde kwesties. Alle beslissingen die we tot nu toe gemaakt hebben, waren in het belang van het kind. Ik heb er vertrouwen in dat we dit op deze voet verder kunnen zetten, en dat we jou een mooie toekomst kunnen bieden 

Liefs, 
Je mama.



Reacties

Populaire posts van deze blog

De tijd vooruit.

Tja, hoe begin je een blog die je zo ontzettend verwaarloosd hebt het afgelopen jaar. En dan ook ook écht verwaarloosd, want het is inmiddels al ruim een jaar geleden dat ik voor het laatst iets geschreven heb. Met schaamrood op mijn kaken uiteraard. 23 weken zwanger was ik toen de papa’s de laatste blog schreven. En 15 weken later, met exact 38 weken braken mijn vliezen spontaan ‘s avonds rond 21:30.  Waarbij ik de mannen nog aan het werk heb gezet met een dweil  🙃 Mijn bevalling heb ik als pittig ervaren, de eerste 6 centimeter heb ik prima op kunnen vangen in het bad in het ziekenhuis, ik zat in mijn eigen bubbel en kon mijn lichaam prima aanvoelen. Maar nadat ik besloot pijnstilling te willen en ik 45 min hier op heb moeten wachten ging er een soort knopje om en was ik uit mijn ‘bubbel’, waardoor ik de weeen niet meer goed kon opvangen en eigenlijk een beetje de weg kwijt was.  De pijnstilling hielp overigens maar even, want de persweëen waren zo heftig dat ze er gewoon dwars door

Met vertrouwen groeien.

  De dagen na de test zat ik nog steeds vol ongeloof. Ik kon niet bevatten dat ik nu echt zwanger was, en dat wij toch echt mama en papa’s gingen worden. Ik heb geloof ik in de 2 weken daarop nog wel 10 testen gedaan, omdat ik bang was dat het alsnog mis zou zijn.   En dan was er ook nog gedoe met de verloskundige en mijn huisarts. Mijn huisarts vond namelijk dat ik door mijn maagverkleining bij het ziekenhuis onder behandeling moest zijn, en dat betekende dat de mannen niet bij de eerste echo mochten zijn. Ik was het daar absoluut niet mee eens, heb immers in die 4 jaar dat ik nu een maagverkleining heb nog nooit problemen of vitamine tekorten gehad. Dus na goed contact met de verloskundige en de huisarts mocht ik alsnog bij de verloskundige langs komen en konden de mannen gewoon mee.  De eerste echo stond gepland met 8+2 dagen. Wat ik uiteraard veel te lang vond duren.  Dus daar zaten we dan, met 7 weken in de wachtkamer van een andere praktijk voor een vroege echo. Super zenuwachtig

Dromen worden werkelijkheid.

9 April 2020 Vanavond is het dan zo ver, het Zoom gesprek met de gespecialiseerde familierecht advocate. Voorafgaand aan het gesprek eet ik eerst nog bij de mannen, iets wat de afgelopen maanden standaard is geworden. 1x per week eten we afwisselend bij elkaar, en dit zal in de toekomst, als wij een kindje mogen verwelkomen, ook zo blijven.  De zus en het nichtje van Niels zijn er ook.  Om 20.30 schuiven wij met zijn 3en achter de telefoon, en kan het gesprek beginnen. 2 uur lang praten we over onze keuzes, onszelf en de beslissingen die wij al zelf op papier gezet hebben. De advocate geeft ons nog wat tips en onderwerpen waar we nog even over na moeten denken. Maar over het algemeen vindt ze dat wij op de goede weg zijn, en kan ze geen grote verschillen ontdekken tussen ons. Een enorm compliment dus! En dan ronden we het lange gesprek af. Ik kan denk wel voor ons drieën spreken als ik zeg dat het een vermoeiend gesprek was!  De volgende dag mailt zij ons een concept