Doorgaan naar hoofdcontent

Weekendje weg & de eerste poging!


16 Juni 2020


We zijn inmiddels in Juni belandt, en na bijna 2 maanden thuis gezeten te hebben ben ik inmiddels alweer ruim een maand aan het werk.

Het is fijn om weer enigszins een ritme te hebben in mijn leven en mij weer te mogen onderdompelen in de wereld van baby’s, peuters en kleuters.


Voor Patrick, Niels en mij was Juni een spannende maand. Wij hadden namelijk onze allereerste poging! Ik ga daar uiteraard niet teveel in detail over vertellen ;-). De eerste keer was wel een beetje gek en onwennig, je weet van elkaar wat de bedoeling is, maar toch blijft het een gek idee. En dus gingen we met potjes en spuitjes aan de slag. Maar ook hierbij geldt: oefening baart kunst, en in mijn geval baar ik hopelijk ooit een heel mooi kunstwerk haha!


De 2 weken na de poging, de zogenoemde ‘wachtweken’ vond ik verschrikkelijk. 

Je denkt van alles te voelen, en naarmate de dagen vorderden werden ik en de mannen steeds nerveuzer. We konden het dan ook niet laten om 2 dagen voor mijn volgende menstruatie te testen. Deze was helaas negatief, en 2 dagen later diende zich mijn menstruatie aan. Ook al weet je dat de kans zeer klein is dat het de eerste keer raak is, je hoopt het ergens toch.

Dus wij gaan met goede moed door naar de volgende ronde *tingting*.

We weten nu hoe het moet ;-)


Op 12 Juni vertrokken we met zijn 3en naar Limburg voor onze eerste gezamenlijke vakantie! 3 dagen lang hebben we de omgeving van Valkenburg, Monschau (Duitsland) en Maastricht verkend. En we zijn dit weekend gelukkig goed doorgekomen! We hebben elkaar nog iets beter leren kennen, spelletjes gespeeld en lekker gegeten. Kortom een geslaagd weekend!


Na aanleiding van een aantal vragen die ik gekregen heb leek het mij leuk om dat in deze blog te verwerken!


Hoe ziet het opbouwschema eruit na de geboorte?

  • In het kort uitgelegd: Het kindje zal de eerste 6 weken volledig bij mij blijven, waarbij Patrick en Niels zo vaak mogelijk langs komen / overnachten. Daarna zullen Patrick en Niels het kindje een aantal keer 2 uurtjes meenemen. 
  • Vanaf week 8 zal het kindje een dagdeel naar de vaders gaan en vanuit daar wordt het steeds iedere 2/3 weken met een dagdeel opgebouwd. Met het schema wat wij nu hebben zullen wij na een klein jaartje op de volledige 50/50 verdeling zitten. Dit kan uiteraard ook eerder zijn als het kindje goed kan wennen en het voor alle partijen goed gaat.


Wordt het kindje gelovig opgevoed?

  • Wij zijn alle 3 Katholiek, dus ons kindje zal ook deze geloofsovertuiging meekrijgen. Het kindje zal in ieder geval gedoopt worden! Ik doe momenteel niks met het geloof terwijl de mannen dit wel doen. Dus de mate waarin het geloof een rol zal spelen zal in beide huishoudens anders zijn. 


Zouden jullie ook met zijn alle in 1 huis willen wonen?

  • In 1 huis denk ik niet, ik wil in ieder geval graag mijn eigen verdieping en voorzieningen hebben, maar als het mogelijk is zouden we wel nog wat dichterbij elkaar willen wonen, het liefst lekker op loopafstand! Maar dat is een lange termijn plan, aangezien ik geen koopwoning kan krijgen als alleenstaande! 


Mochten jullie nog meer vragen hebben, schroom dan zeker niet om ze te stellen! 


Tot een volgende keer :-) 


Reacties

  1. Succes Esmee. Je hebt al een lange weg afgelegd. Er wacht vast een mooie toekomst voor jullie.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De tijd vooruit.

Tja, hoe begin je een blog die je zo ontzettend verwaarloosd hebt het afgelopen jaar. En dan ook ook écht verwaarloosd, want het is inmiddels al ruim een jaar geleden dat ik voor het laatst iets geschreven heb. Met schaamrood op mijn kaken uiteraard. 23 weken zwanger was ik toen de papa’s de laatste blog schreven. En 15 weken later, met exact 38 weken braken mijn vliezen spontaan ‘s avonds rond 21:30.  Waarbij ik de mannen nog aan het werk heb gezet met een dweil  🙃 Mijn bevalling heb ik als pittig ervaren, de eerste 6 centimeter heb ik prima op kunnen vangen in het bad in het ziekenhuis, ik zat in mijn eigen bubbel en kon mijn lichaam prima aanvoelen. Maar nadat ik besloot pijnstilling te willen en ik 45 min hier op heb moeten wachten ging er een soort knopje om en was ik uit mijn ‘bubbel’, waardoor ik de weeen niet meer goed kon opvangen en eigenlijk een beetje de weg kwijt was.  De pijnstilling hielp overigens maar even, want de persweëen waren zo heftig dat ze er gewoon dwars door

Met vertrouwen groeien.

  De dagen na de test zat ik nog steeds vol ongeloof. Ik kon niet bevatten dat ik nu echt zwanger was, en dat wij toch echt mama en papa’s gingen worden. Ik heb geloof ik in de 2 weken daarop nog wel 10 testen gedaan, omdat ik bang was dat het alsnog mis zou zijn.   En dan was er ook nog gedoe met de verloskundige en mijn huisarts. Mijn huisarts vond namelijk dat ik door mijn maagverkleining bij het ziekenhuis onder behandeling moest zijn, en dat betekende dat de mannen niet bij de eerste echo mochten zijn. Ik was het daar absoluut niet mee eens, heb immers in die 4 jaar dat ik nu een maagverkleining heb nog nooit problemen of vitamine tekorten gehad. Dus na goed contact met de verloskundige en de huisarts mocht ik alsnog bij de verloskundige langs komen en konden de mannen gewoon mee.  De eerste echo stond gepland met 8+2 dagen. Wat ik uiteraard veel te lang vond duren.  Dus daar zaten we dan, met 7 weken in de wachtkamer van een andere praktijk voor een vroege echo. Super zenuwachtig

Dromen worden werkelijkheid.

9 April 2020 Vanavond is het dan zo ver, het Zoom gesprek met de gespecialiseerde familierecht advocate. Voorafgaand aan het gesprek eet ik eerst nog bij de mannen, iets wat de afgelopen maanden standaard is geworden. 1x per week eten we afwisselend bij elkaar, en dit zal in de toekomst, als wij een kindje mogen verwelkomen, ook zo blijven.  De zus en het nichtje van Niels zijn er ook.  Om 20.30 schuiven wij met zijn 3en achter de telefoon, en kan het gesprek beginnen. 2 uur lang praten we over onze keuzes, onszelf en de beslissingen die wij al zelf op papier gezet hebben. De advocate geeft ons nog wat tips en onderwerpen waar we nog even over na moeten denken. Maar over het algemeen vindt ze dat wij op de goede weg zijn, en kan ze geen grote verschillen ontdekken tussen ons. Een enorm compliment dus! En dan ronden we het lange gesprek af. Ik kan denk wel voor ons drieën spreken als ik zeg dat het een vermoeiend gesprek was!  De volgende dag mailt zij ons een concept